New York, New York!

New York, New York. Wat een stad. Een wereld op zich.

Onlangs had ik het genoegen om er na bijna tien jaar weer naar toe te reizen. Dat wil zeggen, het genoegen van het reizen valt reuze tegen. Koffers, fotografie apparatuur, jassen, tassen, taxi’s, douane, paspoortcontrole, wachten en wachten, ruim acht uur vliegen, nog meer douane en paspoortcontrole, nog meer taxi’s, inchecken, uitchecken, opchecken, maar dan ben je ook midden in Manhattan. En wel in het Marriott Hotel 338, 36th street, tussen 8th en 9th avenue, niet ver van Times Square.

Met een jetlag van heb ik jou daar.

Dus nog een keer: New York, wat een fantastische stad. Een wereld op zich, waar alles, altijd, overal, 24/7 gebeurt en aan de hand is. Druk, zinderend, vol energie en geluid. Geluid van mensen, gesprekken, claxonnerende auto’s, muzikanten, proppers, bouwputten, drilboren, sirenes, spuiters, celebreties en ga zo maar door. Dag en nacht.

Een stad van tegenstellingen: Lelijk, maar ook mooi, hard en zacht, (straat)arm en (puissant)rijk, oud en nieuw, groot en klein, imposant en aandoenlijk, bikkelhard en emotioneel, uitermate gevaarlijk en verrassend veilig. De stad van een snelle snack op straat, maar ook van restaurants waar ik alleen met maatkostuum volgens de laatste trend naar binnen kan. De stad van oude, stoere vrachtwagens, maar ook van limousines van 12 meter lang. Een stad waar iedereen de regels aan zijn laars lapt, maar waar je in de straten wonderlijk weinig zwerfafval vindt.

Karresporen, dat is wat ik dan doe. Zwerven door de straten en avenues. Van links naar rechts, zigzaggend door de stad. Met  als doel bijvoorbeeld Times Square, SoHo, het Financial district, The High Line, Central Park, China Town, Little Italy, het MoMa of een van de vele andere plekken waar ik langs moet. Maar vooral de tochtjes daar naartoe zijn misschien nog wel het leukst. Vele honderden foto’s en in vijf dagen bijna 100 km. te voet zijn het resultaat. En als je kunt tellen, kun je nooit verdwalen in dit grid van stenen blokken.

Kun je je een voorstelling maken van wat deze stad in het brein van een plaatsjesmaker teweeg brengt? Een zinderende 24-uurs maatschappij, altijd in beweging, waar je ogen tekort komt? Bij dit blog zie je fragmenten van bewerkte, gelaagde foto’s die ontstaan zijn na  mijn terugkomst in Nederland. Met gelaagd bedoel ik dat er meerdere foto’s gebruikt zijn en over elkaar heen liggen, die samen één beeld vormen. Met toevoegingen van teksten en soms gedeeltes uit partituren van toepasselijke muziek. Voor dat laatste gebruikte ik, hoe kan het ook anders, ‘New York, New York’ van Frank Sinatra, maar ook ‘Crosstown Traffic’ van Jimy Hendriks of zelfs het ‘Requiem’ van Mozart.

Je zou ze impressionistisch kunnen noemen. Ze verbeelden tenslotte de manier waarop ik zo’n stad beleef als fotograaf. Druk, altijd wat te zien, altijd wat te beleven, vol details en kleine cadeautjes, kleurrijk en zinderend. Hier zie je wat kleine fragmenten om je zover te krijgen even langs te komen tijdens de Kunstroute Ridderkerk op 22 en 23 april 2023, tussen 11:00 en 17:00 aan de Ringdijk 12 in Ridderkerk. Dan kun je de beelden in het echt en in zijn totaal zien. Een extra feestelijk weekend, omdat de Kunstroute dan 30 jaar bestaat. Tot dan!