Reusachtig...

Reusachtig, een ander woord is er niet voor.

Maandag 14 mei ga ik in de bibliotheek van Ridderkerk een expositie opbouwen. De expositie loopt van 15 mei tot 25 juni 2018. Er is plek voor pakweg 16 werken. Een fijn idee dat een deel van mijn 'darlings' -ik heb er heel wat moeten 'killen'- het daglicht weer ziet voor een, naar ik hoop groot publiek. De bibliotheek van Ridderkerk is een gonzende ontmoetingsplek waar het alle dagen en een aantal avonden goed toeven is. Je vindt de bibliotheek aan het Sint Jorisplein 77, naast het historisch centrum van het dorp, dus op een steenworp afstand van mijn huis. Een soort van thuiswedstrijd dus. Wil je komen kijken en over de beelden bomen? Meldt het even, dan kijk ik of ik tegelijkertijd met jou even binnen kan waaien.

Welnu, ik begon met "Reusachtig, een ander woord is er niet voor". Dat slaat op het formaat van een vijftal foto's dat, met nog zo'n elf anderen te zien is; onder anderen beelden uit de series Angeloi, Silk & Linen en enkele transparante 'New Yorkies'. En als ik zeg reusachtig dan bedoel ik ook echt een soort van heel groot. Nu laat ik mijn foto's gráág groot zien. Ooit vond ik het heel wat om van het briefkaartmodel af te stappen en op een formaat van 20x30 cm, of gekker nog 30x45 cm. af te drukken. Al geruime tijd draai ik mijn hand niet om voor een formaat van 60x90 cm. of 80x120 cm. En toch, het kan voor mij niet groot genoeg zijn. Ik houd mijn cursisten wat betreft dit onderwerp altijd twee dingen voor: Foto's moet je in je handen kunnen houden en je moet ze vooral gróót zien.

Hetzelfde, althans enigszins vergelijkbaar, heb ik met boeken. Geen e-reader voor mij. Ik wil een boek in handen hebben, kunnen bladeren, kunnen ruiken aan de bladzijden. Een boek is een gebruiksvoorwerp en hoort een beetje beduimeld te zijn. Zo niet, dan word ik achterdochtig. Dan is het vast een saai boek. Zo is het ook met foto's. Je moet ze beethouden. Je handen er overheen laten gaan. Je moet het beeld vasthouden, draaien, desnoods er aan ruiken. Een foto die een beetje is beduimeld is het vast een machtig beeld!

En groot! Hoe groter, hoe beter! Ik kijk graag naar grote foto's. De zeggingskracht van de meeste foto's neemt enorm toe als ze levensgroot worden afgebeeld.

Een aantal foto's die je in de komende expositie gaat zien zijn meer dan levensgroot. 'These portraits are bigger than life". Durf je oog in oog te staan met deze portretten? Geen 20x30, geen 30x45, zelfs geen 60x90 centimeter, maar anderhalve meter hoog, tachtig centimeter breed. En ik hoop dat ze imponeren. Dat je er even bij stil blijft staan én er stil van wordt. Laat ze op je inwerken en vertel me na afloop wat je er van vindt en wat ze met je doen. 

En misschien, heel misschien wil je er thuis wel van nagenieten, aan je eigen muur. Veel van mijn foto's zijn te koop, altijd in een maximale oplage van 3 beelden, of te huur. Jawel, ook te huur voor een heel fijn bedrag per maand. Wat let je?

De modellen? Twee mensen met prachtige en mysterieuze namen: Fay en Murea.